کیست بیکر زانو

کیست بیکر زانو چیست و درمان آن چگونه است؟

کیست بیکر زانو یک برآمدگی کوچک پر از مایع است که در پشت زانوی شما ایجاد می‌شود که آن را کیست پوپلیتئال و کیست سینوویال نیز می‌نامند و زمانی ایجاد می‌شود که چیزی به مفصل زانو یا بافت‌های اطراف آن آسیب می‌زند و مایع اضافی از زانوی شما خارج می‌شود. مایع فقط می‌تواند در یک جهت تخلیه شود و آن هم از پشت مفصل پا است. این تجمع، کیسه‌ای را تشکیل می‌دهد که به کیست بیکر تبدیل می‌شود.

علائم کیست بیکر

چه چیزی باعث ایجاد کیست بیکر می شود؟

کیست بیکر زانو در اثر تورم در زانو ایجاد می‌شود. تورم به دلیل افزایش مایع سینوویال رخ می‌دهد. این مایع مفصل زانو را روان می‌کند. وقتی فشار زیاد می‌شود، مایع به پشت زانو فشرده می‌شود.

کیست بیکر معمولا با موارد زیر ایجاد می‌شود:

·        پارگی در غضروف منیسک زانو

·        پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL)

·        آسیب‌های غضروفی

·        آرتریت زانو (در افراد مسن)

·        روماتیسم مفصلی

·        سایر مشکلات زانو که باعث تورم زانو و سینوویت می‌شود

علائم کیست بیکر چیست؟

بارزترین علامت کیست بیکر زانو برآمدگی است که در پشت زانوی شما ایجاد می‌شود. سایر علائم رایج کیست بیکر عبارتند از:

·        زانو درد

·        سفتی، سختی در پشت زانو

·        مشکل در خم کردن زانو

·        تورم در زانو یا روی ساق پا

برخی از افراد مبتلا به کیست بیکر زانو علائمی را تجربه نمی‌کنند. ممکن است تا زمانی که پزشک در حال تشخیص سایر مشکلات یا شرایطی است که بر زانوی شما تأثیر می‌گذارد، ندانید که کیست بیکر زانو دارید.

بیشتر بدانید: پارگی رباط صلیبی

کیست بیکر چگونه تشخیص داده می شود؟

کیست بیکر زانو اغلب در طول معاینه فیزیکی قابل تشخیص است. با این حال، برخی از علائم کیست بیکر شبیه علائم بیماری‌های جدی تر، مانند لخته شدن خون، آنوریسم یا تومور است. برای دریافت اطلاعات بیشتر، پزشک شما ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری از شما درخواست کند که شامل موارد زیر است:

·        سونوگرافی

·        اشعه ایکس

·        تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

کیست بیکر چگونه درمان می شود؟

برای درمان کیست بیکر زانو، پزشکان معمولاً توصیه‌های زیر را پیشنهاد می‌کنند که به روش RICE معروف است:

·        استراحت: فعالیت بدنی که باعث آسیب شده است را متوقف کنید تا از بدتر شدن آن جلوگیری کنید.

·        یخ: در روز اول پس از آسیب هر یک ساعت از کمپرس یخ یا کمپرس سرد به مدت 10 تا 15 دقیقه استفاده کنید. بعد از یک روز، می‌توانید هر سه تا چهار ساعت یکبار یخ بزنید. یخ را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید (بسته یخ را در یک حوله یا پارچه بپیچید).

·        فشرده سازی: برای کاهش جریان خون به زانوی آسیب دیده و کاهش تورم، از بانداژ فشاری استفاده کنید یا زانوی خود را با بانداژ بپیچید.

·        ارتفاع: زانو و ساق پای خود را بالاتر از سطح قلب بلند کنید. پای خود را روی بالش، پتو یا کوسن قرار دهید.

درمان کیست بیکر

بیشتر بدانید: ناپایداری کشکک زانو

روش های غیر جراحی برای درمان کیست بیکر

کیست‌های بیکر همیشه نیاز به درمان ندارند زیرا ممکن است خود به خود ناپدید شوند. در صورت نیاز به درمان، گزینه‌ها شامل موارد زیر هستند:

1. درمان علت زمینه‌ای(دارو برای آرتریت، استراحت و یخ برای پارگی غضروف زانو)

2. اجتناب موقت از فعالیت‌هایی که مفصل زانو را تشدید می‌کنند

3. فیزیوتراپی( درمان گرما یا یخ، ورزش و کشش برای حفظ تحرک و قدرت زانو)

4. استفاده از عصا برای برداشتن وزن از روی زانو

5. استراحت دادن به پا

6. استفاده از زانو بند برای کاهش تورم مفاصل

7. بالا قرار دادن زانو در هنگام استراحت

8. مصرف داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن

9. حفظ سلامت کلی بدن و تناسب اندام برای کاهش فشار وارد شده به زانو

10. اجتناب از انجام فعالیت‌هایی که باعث فشار آوردن به زانو می‌شوند

جراحی کیست بیکر

جراحی کیست بیکر شامل مراحل زیر میباشد:

آسپیراسیون سوزنی

برای کاهش اندازه کیست بیکر زانو، از یک سوزن برای تخلیه مایع داخل کیست استفاده می‌شود. این روش با راهنمایی اولتراسوند انجام می‌شود.

آرتروسکوپی

اگر مشکلی مانند پارگی غضروف باعث ایجاد کیست شود، جراحی آرتروسکوپی برای ترمیم مشکل انجام می‌شود. جراح غضروف را برمی‌دارد یا ترمیم می‌کند و همزمان می‌تواند کیست را نیز تخلیه کند.

برداشتن کیست

معمولاً تنها زمانی که دیگر گزینه‌های درمانی به درد کمک نکرده باشند و توانایی راه رفتن یا انجام سایر فعالیت‌ها هنوز محدود باشد و یا کیست‌های بزرگ یا آن‌هایی که باعث مشکلات عصبی و عروقی می‌شوند استفاده می‌شود.

دوره نقاهت بعد از انجام جراحی کیست بیکر

برای جلوگیری از عود کیست بیکر و تسریع بهبودی، دستورالعمل‌های زیر را دنبال کنید:

·        حرکت اولیه: پس از آسپیراسیون یا جراحی آرتروسکوپی، می‌توانید بلافاصله راه بروید، اما باید از فعالیت‌های شدید خودداری کنید.

·        مهاربندی: ممکن است پزشک توصیه کند که برای بی‌حرکت کردن زانو، چند هفته پس از جراحی از زانوبند استفاده کنید.

·        فیزیوتراپی: تمرینات خاصی به بهبود دامنه حرکتی و تقویت عضلات اطراف زانو کمک می‌کند.

مدت زمان بهبودی معمولاً 4 تا 6 هفته است و بسته به شرایط هر بیمار متفاوت است.

عوارض ناشی از عدم درمان کیست بیکر چیست؟

پارگی کیست بیکر زانو در صورت عدم درمان می‌تواند علائمی را در زانو و ساق پا ایجاد کند، از جمله:

·        درد شدید و کوبنده در زانو یا ساق پا.

·        تورم و قرمزی در ساق پا

·        احساس می‌کنید که آب از پای شما (اما در داخل بدن) جاری است.

·        آسیب عصبی

·        سندرم کمپارتمان (فشار اضافی دردناک در عضلات شما).

روش های جلوگیری از ابتلا به کیست بیکر چیست؟

بهترین راه برای پیشگیری از کیست بیکر، جلوگیری از آسیب دیدگی زانو است. در حین ورزش یا سایر فعالیت‌های بدنی:

·        پوشیدن کفش مناسب

·        قبل از ورزش، حرکات کششی و گرم کردن انجام دهید.

·        بعد از فعالیت بدنی، بدن را خنک کرده و کشش دهید

نتیجه گیری

کیست بیکر زانو به صورت برآمدگی در پشت زانو ظاهر می‌شود و مایع سینوویال را در این ناحیه به دام می‌اندازد. این کیست به دلیل ضعف در بافت کپسول مفصلی و فشار داخلی اضافی ایجاد می‌شود. معمولاً کیست بیکر از بین عضله بزرگ خلفی ران و ماهیچه ساق پا بیرون می‌آید.

سوالات متداول

کیست بیکر زانو معمولا چقدر طول می کشد؟

اکثر کیست‌های بیکر به محض کاهش تورم و شروع بهبودی زانوی شما معمولاً در عرض چند هفته از بین می‌روند.

آیا پیاده روی برای کیست بیکر زانو مفید است؟

پیاده روی به طور کلی برای استحکام و ثبات کلی مفصل زانو مفید است، اما ممکن است علائم شما با راه رفتن تشدید شود زیرا باعث می‌شود مایع از بین مفصل زانو و کیست عبور کند.

آیا ماساژ به کیست بیکر زانو کمک می کند؟

ماساژ زانو می‌تواند باعث پارگی کیست بیکر شود که باعث درد و ناراحتی اضافی می‌شود، زیرا مایع در عضلات ساق پا و داخل مچ پا حرکت می‌کند. با این حال، ماساژ می‌تواند برای تسکین مناطقی که درد ارجاعی وجود دارد بسیار مفید باشد.

آیا دوچرخه سواری برای کیست بیکر زانو مفید است؟

ورزش با کیست بیکر زانو توصیه نمی‌شود. متأسفانه، ورزش فقط استرس بیشتری بر آسیب وارد می‌کند و این وضعیت را تشدید می‌کند. با این حال مهم است که به طور معمول حرکت کنید و در بستر نباشید.

مطالب مرتبط
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *